Τετάρτη 17 Νοεμβρίου 2010

Το Πρόχειρο Θέατρο

 Το Πρόχειρο Θέατρο δεν είναι μια ακόμα θεατρική ομάδα, αλλά ένα καταφύγιο μαστόρων της τέχνης του θεάτρου, οι οποίοι απελπισμένα αναζητούν ένα χώρο που θα φιλοξενεί την ανάγκη τους να εξασκούν την τέχνη αυτή. Είναι γεγονός ότι η μοίρα των σύγχρονων θεατρικών ηθοποιών -συνειδητά τους διαφοροποιώ απ΄τους τηλεοπτικούς – είναι η ανεργία. Πλειάδα σημαντικότατων και ιδιαιτέρως καλλιεργημένων ηθοποιών, με εξαιρετικά προσόντα και λαμπρή εκπαίδευση, δεν έχουν καμία επαγγελματική πρόσβαση στα θεατρικά δρώμενα του τόπου μας. Για να αποφύγουμε λοιπόν τον μαρασμό και την εξαφάνιση, δεδομένου ότι η μακροχρόνια απουσία ενός τεχνίτη από την τέχνη του  σημαίνει αυτόματα την κατάργησή του, αποφασίσαμε την ίδρυση του Πρόχειρου Θεάτρου. Λειτουργούμε ως εξής: Καθημερινά συναντιόμαστε εξασκούμενοι πάνω σε ένα δοσμένο θέμα, με αφοσίωση, αυστηρότητα και ακραίο επαγγελματισμό, ως εάν επρόκειτο για κανονική θεατρική παραγωγή. Όμως ούτε χρήματα υπάρχουν, ούτε χώρος για να παρουσιάσουμε τη δουλειά μας. Έτσι, λοιπόν, το προϊόν του μόχθου μας έχει ελάχιστες ελπίδες να παρουσιαστεί στο κοινό.  Η πρώτη μας παράσταση (Cafe la femme) είχε την τύχη να στεγαστεί στην ιστορική σκηνή της Φρυνίχου 14 του θεάτρου Τέχνης Κάρολος Κούν  και αυτό μας γέμισε αισιοδοξία και ελπίδα .

Φέτος δουλεύουμε με μεγάλη λαχτάρα και αυταπάρνηση πάνω στο αριστουργηματικό διήγημα  του Δ. Χατζή “ Το φονικό της Ιζαμπέλας Μόλναρ”. Το υλικό του Δ. Χατζή όπως και η αρχαία τραγωδία αποτελούν μεταξύ άλλων βασικά εργαστηριακά κλειδιά της τέχνης μας. Μακάρι ο τόσος κόπος μας να μην είναι μάταιος. Μακάρι να αξιωθούμε το μοίρασμα της δουλειάς μας με τους θεατές.

Στο συγκεκριμένο διήγημα η προσπάθειά μας είναι να οικοδομήσουμε μια θεατρική παράσταση χωρίς καθόλου να παραβιάσουμε τον αφηγηματικό χαρακτήρα του έργου. Παίζουν 7 ηθοποιοί – 2 επί σκηνής και 5 από τη μεριά των θεατών – με μόνο σκηνικό μια πόρτα που γίνεται τραπέζι.
Για την πραγματοποίηση της παράστασης αναζητούμε ένα χώρο που να μην είναι αμιγώς θεατρικός, αλλά να αποπνέει κυρίως μιαν αίσθηση εργαστηρίου.

Οι συντελεστές της παράστασης είναι:

Σκηνοθεσία:                           Δέσποινα Γκάτζιου
Μουσική επιμέλεια:              Αλκίνοος Ιωαννίδης
Ηθοποιοί:                               Γιώργος Γκάτζιος, Ειρήνη Ράπτη, Ελίτα Κουνάδη, Ηλέκτρα Γεννατά,                                              Μαρία Συριανού, Δέσποινα Γκάτζιου.



Παράλληλα θα επαναληφθεί φέτος η παράσταση Cafe la femme (βασισμένη στο μονόπρακτο του Στρίντμπεργκ “Η πιο δυνατή”) που παρουσιάστηκε πέρυσι στο Θέατρο Τέχνης – Κάρολος Κουν. 
Η φετινή  παραλλαγμένη παράσταση θα λάβει χώρα στην καινούργια αίθουσα εκδηλώσεων των εκδόσεων Αλεξάνδρεια επί της οδού Σόλωνος 133. Οι ηθοποιοί θα κινούνται ανάμεσα στους θεατές και επιχειρείται η ακριβώς αντίθετη πορεία σε σχέση με την περσινή παράσταση. Ενώ δηλαδή στην προηγούμενη εκδοχή η αναζήτηση του έργου έγινε με εφτά ηθοποιούς μέσα από την διαστολή του σκηνικού χώρου του Στρίντμπεργκ,  φέτος θα κρατηθεί απόλυτα η σκηνική οδηγία “ μια γωνιά σ΄ ένα ζαχαροπλαστείο για κυρίες” με τρεις  ηθοποιούς.
      
Πρεμιέρα: Παρασκευή 19/11/2010 ώρα: 9:00 μ.μ. Εκδόσεις Αλεξάνδρεια, Σόλωνος 133.
Παραστάσεις: Παρασκευή, Σάββατο, 9:00 μ.μ. Κυριακή 8:00 μ.μ. από 19/11/2010 μέχρι 22/12/2010
Κρατήσεις θέσεων: 2103806305 & 2109230918
Είσοδος: 15 Ευρώ, 10 Ευρώ (φοιτητικό - νεανικό)



Οι συντελεστές της παράστασης είναι:

Διασκευή - Σκηνοθεσία:                   Δέσποινα Γκάτζιου
Μουσική:                                           Αλκίνοος Ιωαννίδης
Κίνηση:                                              Μαρίζα Τσίγκα
Φωτισμοί:                                          Χάρης Δάλλας
Ενδυματολογική Επιμέλεια:            Πηνελόπη Τριανταφύλλου 
Κείμενα, στίχοι τραγουδιών:           Δέσποινα Γκάτζιου

Ηθοποιοί:                                           Ειρήνη Ράπτη, Μάυ Χάννα, Δέσποινα Γκάτζιου.

Τετάρτη 15 Σεπτεμβρίου 2010

Ο τόπος μας χρειάζεται Δήμαρχο και όχι κομματάρχη καρεκλοκένταυρο.

Η κατάκτηση του Νέου Δήμου Επιδαύρου δε θέλουμε να γίνει το τρόπαιο του κομματικού ανταγωνισμού για τη διαχείριση της εξουσίας.
Χρειαζόμαστε Δήμαρχο και όχι επίδοξους κομματικούς σωτήρες. 
Χρειαζόμαστε Δήμαρχο καθαρό, με  γνώση, τόλμη ,αγωνία για τη μοίρα του τόπου μας και αφοσίωση .
Χρειαζόμαστε Δήμαρχο με όραμα.
Χρειαζόμαστε Δήμαρχο που να ενώνει τις τοπικές κοινωνίες και όχι να τις διχάζει.
Δε θέλουμε Δήμαρχο που το μόνο του μέλημα είναι να βαφτεί ο χάρτης της περιοχής μας με κάποιο χρώμα το βράδυ των εκλογών.
Οι υποψήφιοι δήμαρχοι με τα κομματικά χρίσματα παριστάνοντας τις λευκές περιστερές δεν έρχονται, αλλά επανέρχονται ως μεσσίες για να σώσουν τον τόπο, σε μία εποχή που είμαστε όλοι μάρτυρες της διαφθοράς, της αδιαφάνειας, των πελατειακών σχέσεων και της κακής τους πολιτικής σε οποιοδήποτε πόστο κι αν κατείχαν. 
Οι υποψήφιοι Δήμαρχοι έχουν πλέον πολύ μεγάλη ευθύνη όσον αφορά τη στελέχωση των ψηφοδελτίων τους, αφού οι δημότες απαιτούν τον αποκλεισμό όσων δεν στάθηκαν στο ύψος των καθηκόντων τους, ενώ τους δίνεται η ευκαιρία να αλλάξουν όλο το σκηνικό με νέους και άφθαρτους, ξεκαθαρίζοντας το τοπίο από ονόματα που έχουν εμπλακεί στο παρελθόν με τα κοινά, όπου στο άκουσμα τους προκαλούν ανατριχίλα από την κάκιστη διαχείριση.
Τα τελευταία χρόνια στην Τοπική Αυτοδιοίκηση παρατηρείται τάση αλλαγής των προτιμήσεων της εκλογικής βάσης. 
Οι πολίτες επιλέγουν για δημάρχους, ανεξάρτητους υποψηφίους, που είναι πιο κοντά σε αυτούς και πιο μακριά από κομματικούς χώρους (αν όχι ιδεολογικά, τουλάχιστον πρακτικά), οι οποίοι διώχνουν τα «λαμόγια», τους «παρατρεχάμενους» και τους «κομματικούς κωλοτούμπες».
 Γι αυτό επιλέγουμε Δήμαρχο με γνώμονα, όχι μόνο για το καλό των προσδοκιών μας, αλλά για το καλό του τόπου μας.



ίων ξυπολιάς


.
.

Τρίτη 7 Σεπτεμβρίου 2010

ΕΝΙΑΙΟΣ ΔΗΜΟΣ ΕΠΙΔΑΥΡΟΥ


ΟΛΟΚΛΗΡΩΣΗ 
 ΝΕΑ ΠΡΟΟΠΤΙΚΗ 
ΕΛΠΙΔΟΦΟΡΟ ΜΕΛΛΟΝ

Με απόλυτη επίγνωση των ευθυνών, των δυσκολιών και της προοπτικής ταυτόχρονα δηλώνω ότι κατέρχομαι στιςΔημοτικές Εκλογές της 7ης Νοεμβρίου 2010 ως επικεφαλής ανεξάρτητου δημοτικού συνδυασμού στο νεοσύστατο Δήμο Επιδαύρου με στόχο την οργάνωση και την οικοδόμηση του νέου Δήμου.
Διαθέτω τη γνώση, την εμπειρία και το πάθος για την υπηρέτηση του Καλλικρατικού Δήμου Επιδαύρου. Αγαπώ αυτόν τον τόπο και υπερασπίστηκα ξεκάθαρα την ιδέα και την προοπτική της συνένωσης των Δήμων Ασκληπιείου και Επιδαύρου διαγράφοντας τοπικισμούς και αντιπαλότητες. Συνεργάστηκα άψογα με το Δήμο Επιδαύρου και μαζί καταφέραμε τη διάσωση του ενιαίου πλέον Δήμου μας όταν άλλοι συνυποψήφιοί μου σήμερα είχαν συμβιβαστεί ή και υποστήριζαν την ένταξή μας στο Δήμο Ναυπλίου. Χαίρομαι βέβαια που σήμερα εκδηλώνουν την επιθυμία να διοικήσουν τον ενιαίο Δήμο Επιδαύρου, γιατί έτσι δικαιώνουν την επιλογή των εν ενεργεία Δημοτικών αρχών και αναγνωρίζουν το πολιτικό τους λάθος.


Οι αρχές μου θα παραμείνουν αταλάντευτες: Διαφάνεια, συμμετοχή, λογοδοσία, δικαιοσύνη και αξιοκρατία. Ο πολίτης θα αντιμετωπίζεται με γνώμονα το δίκαιο του αιτήματός του και όχι με βάση τη στάση του στις επερχόμενες εκλογές. Ο ρεβανσισμός, ο κομματισμός και η λογική των δικών μας παιδιών δεν έδωσαν προοπτική στη χώρα, στους Δήμους, στη Δημόσια Διοίκηση και δε χωρούν στη δική μου λογική. Έτσι πορεύτηκα μέχρι σήμερα και έτσι θα συνεχίσω.
Γνωστοποιώ ότι όλα τα Δημοτικά Διαμερίσματα (Τοπικές Κοινότητες πλέον) θα αντιμετωπίζονται δίκαια, θα χρηματοδοτούνται οι ανάγκες τους και θα επιλύονται τα προβλήματά τους όπως ακριβώς έκανα ως Δήμαρχος του Δήμου Ασκληπιείου.
Καλώ, λοιπόν, όλους τους Δημότες του Ενιαίου Δήμου Επιδαύρου να στηρίξουν τη νέα προσπάθεια και να συμμετάσχουν στον κοινό αγώνα για το καλό του τόπου μας. Κυρίως καλώ τους νέους και τις γυναίκες να βγουν από την παθητικότητα και να διεκδικήσουν μια καλύτερη προοπτική για αυτούς και το μέλλον του τόπου τους. Τους έχει ανάγκη η τοπική κοινωνία, για να αποτινάξουν τον επαγγελματισμό στο πολιτικό σύστημα και με τις φρέσκιες ιδέες τους να χαράξουν νέα προοπτική και ελπιδοφόρο μέλλον.

Λυγουριό, 30-8-2010

Με τιμή

Χρήστος Τσακαλιάρης
Δήμαρχος Ασκληπιείου
και υποψήφιος Δήμαρχος
του Δήμου Επιδαύρου