Δημιουργική καλοκαιρινή απασχόληση για παιδιά στο Αρχαίο Θέατρο Επιδαύρου

Πολλές φορές έχουμε αντιμετωπίσει ένα ευαίσθητο ζήτημα που προκύπτει σε σχέση με τις παραστάσεις της Επιδαύρου (συχνά και επιτόπου): ολόκληρες οικογένειες έρχονται γεμάτες προσδοκίες για να δουν μια παράσταση που παίζεται εκείνη την ημέρα στο θέατρο, χωρίς να έχουν επιβεβαιώσει αν η καταλληλότητα του θεάματος επιτρέπει την είσοδο παιδιών και κυριότερα, χωρίς να έχουν ενημερωθεί καν, ότι τα παιδιά κάτω των 6 ετών δεν επιτρέπεται (για προφανείς λόγους) να παρακολουθήσουν τις παραστάσεις. Επίσης, πολλοί άνθρωποι δεν ξεκινούν καν για την Επίδαυρο επειδή ακριβώς δεν έχουν πού να αφήσουν τα παιδιά τους.

Με αυτό το σκεπτικό η καλλιτεχνική διεύθυνση του φεστιβάλ, εγκαινιάζει πιλοτικά φέτος ένα νέο θεσμό: «Τη δημιουργική καλοκαιρινή απασχόληση για παιδιά». Θα απευθύνεται σε παιδιά 4-12 ετών και σκοπό έχει τη δημιουργική απασχόλησή τους κατά την ώρα της παράστασης (που θα παρακολουθούν οι κηδεμόνες τους), αλλά και την μικρή ξενάγησή τους στο θέατρο της Επιδαύρου. Η θεματική των εργαστηρίων θεάτρου, κίνησης, μουσικής, εικαστικών θα εμπνέεται από τα θέματα της εκάστοτε παράστασης, με ενότητες είναι χωρισμένες και διαμορφωμένες, ανάλογα με το γνωστικό και ηλικιακό επίπεδο των παιδιών, έτσι ώστε να λειτουργεί το εργαστήριο ως μια γέφυρα επικοινωνίας, όπου γονείς και παιδιά, μπορούν να μοιραστούν, μέσα από το δικό τους φίλτρο, τα θέματα της παράστασης που παίζεται στο θέατρο.

Το πιλοτικό πρόγραμμα θα ξεκινήσει την Παρασκευή και το Σάββατο 29 & 30 Ιουλίου 2016 ως μια αρχική κίνηση προς το ευρύ θεατρικό κοινό της Επιδαύρου, και θα πλαισιώσει τις παραστάσεις:

Οιδίποδας Τύραννος 29 και 30 Ιουλίου
Λυσιστράτη 5 και 6 Αυγούστου
Όρνιθες 19 και 20 Αυγούστου

Το πρόγραμμα θα ξεκινάει στις 7.00 το απόγευμα με μια γνωριμία με το αρχαίο θέατρο, παιχνίδια με γονείς και παιδιά, εργαστήριο παιδιών, ελαφρύ σνακ (με ευθύνη του κηδεμόνα) και θα διαρκεί ως την λήξη της παράστασης.

Το Λυγουριό τιμά την Αντιγόνη Γλυκοφρύδη

Οι «ΥΠΕΡΟΧΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ» γεννήθηκαν ως ιδέα πριν από δέκα χρόνια. Μια νύχτα καλοκαιριού στο Λυγουριό. Στον αρχαιολογικό χώρο του Ασκληπιείου. Κάτω από τον έναστρο ουρανό και με το διακριτικό τραγούδι των τζιτζικιών, για συνοδό της νυχτιάς. 

Τότε, που ο τότε αλλά και νυν πρόεδρος του Προοδευτικού Συλλόγου Λυγουριού «Ο ΚΑΒΒΑΔΙΑΣ» Ίων Ξυπολιάς εξέφρασε την σκέψη του, στη φίλη και δημοσιογράφο Δέσποινα Σωτηροπούλου. Μια σκέψη που έβρισκε πάτημα, αφού έθετε ένα εύλογο ερώτημα: «Γιατί τιμούμε ανθρώπους για το έργο και την προσφορά τους, αφού έχουν πια φύγει από την ζωή; Γιατί τους αφιερώνουμε στιγμές όταν δεν είναι εδώ και όχι τώρα, σήμερα, που είμαστε μαζί, ώστε να νοιώσουν ότι τους αγαπάμε και τους ανταποδίδουμε όσα έχουν κάνει για την τέχνη, για τον τόπο μας, με μία βραδιά αφιερωμένη σ’ αυτούς τους Υπέροχους Ανθρώπους;» 

Ίσως η μοναδική απάντηση σε αυτό το ερώτημα να είναι…«γιατί όσο τους έχουμε κοντά μας, κουρνιάζουμε στην αγάπη και την προσφορά τους. Κι όταν κάποτε φύγουν…ψάχνουμε τρόπο για να τους ξανασυναντήσουμε… Για λίγο. Τόσο, όσο.» Ίσως…όμως η ιδέα, εκεί όπου η αύρα κάνει κύκλους θετικής ενέργειας, εκεί όπου η «αύρα δρα»…. στο Αρχαίο Θέατρο της Επιδαύρου, έγινε πραγματικότητα. Πρώτος υπέροχος άνθρωπος, ο Σταύρος Παράβας. 

Δεύτερος υπέροχος άνθρωπος, ο Νικήτας Τσακίρογλου. Και τώρα, τρίτος υπέροχος άνθρωπος, η Αντιγόνη Γλυκοφρύδη. Όλοι τους, κάτοικοι Λυγουριού. Μόνιμοι ή μη. 

Έτσι, την Δευτέρα 18 Ιουλίου 2016, στις 9 το βράδυ, στον προαύλιο χώρο του Αγίου Ιωάννη του Ελεήμονα, ο Προοδευτικός Σύλλογος Λυγουριού «Ο ΚΑΒΒΑΔΙΑΣ» τιμά την ηθοποιό Αντιγόνη Γλυκοφρύδη, μέσα από ένα παζλ στιγμών. Στο θέατρο, στον κινηματογράφο και την τηλεόραση, στην προσωπική της ζωή. 

Για την πορεία της μιλούν ο σκηνοθέτης Βασίλης Θωμόπουλος και οι ηθοποιοί Μίνα Χειμώνα, Χάρης Ασημακόπουλος, Χρήστος Συριώτης. Τη βραδιά παρουσιάζει η δημοσιογράφος και συγγραφέας Δέσποινα Σωτηροπούλου. Τα τραγούδια ερμηνεύει η Ερασμία Μάνου, με την «Μπάντα των Θαυμάτων». Σκηνοθετεί ο Ίων Ξυπολιάς. 

Η εκδήλωση πραγματοποιείται με την υποστήριξη της Περιφερειακής Ενότητας Αργολίδας. 

Με εκτίμηση, Το Διοικητικό Συμβούλιο 

Είσοδος ελεύθερη

΄΄Φον Δημητράκης'' στην Τρίπολη

Από την επιτυχημένη παράσταση ΄΄Φον Δημητράκης'' στην Τρίπολη 
με τη Θεατρική Ομάδα Μεγαλόπολης !
Ακόμη μία εξαιρετική συνεργασία με Υπέροχους Ανθρώπους !
Σας ευχαριστώ Αδέρφια !
Επίσης ένα μεγάλο ευχαριστώ στο φίλο Tsamis Thodoris για τις όμορφες εικόνες !

Ο Θεσμός των ¨¨Επιδαυρίων , Πάσχει !!!

του Γιάννη Σαρρή (Δραγώνα)

……και εγώ ο ίδιος δεν μπορώ να πιστέψω ότι μαζί με τη μεγαλούτσικη ηλικία μου, συμπληρώθηκαν παράλληλα και πέρασαν 58 ολόκληρα καλοκαίρια με παραστάσεις αρχαίου δράματος και Αττικής κωμωδίας στο Αρχαίο Θέατρο της Επιδαύρου.

Ήμουν παιδί 8 χρονών και γέρασα στην κυριολεξία παρακολουθώντας  ''σπουδάζοντας'' και απολαμβάνοντας τον αρχαίο ποιητικό λόγο. Φυσικό λοιπόν είναι να ευγνωμονώ την τύχη που με διάλεξε να έρθω στη ζωή δίπλα και στη σκιά του ονομαστού Θεάτρου και ν΄αμαι  μόνιμος κάτοικος Λυγουριού. Ενός οικισμού που από το 1954 που ξεκίνησε το Φεστιβάλ πειραματικά και από το 1955 που καθιερώθηκε θεσμικά υποδέχεται ανελλιπώς και φιλοξενεί τους δημιουργούς και τους συντελεστές των Επιδαυρίων.

Μιας κορυφαίας πολιτιστικής και καλλιτεχνικής εκδήλωσης που γεμίζει τις καρδιές μας και γιατρεύει τις ψυχές μας. Με αυτή τη τύχη του μόνιμου θεατή και αυτά τα συναισθήματα του μόνιμου κάτοικου, αντλώ, πιστεύω το δικαίωμα να εκφράσω την αγωνία μου για το μέλλον του θεσμού των ¨¨Επιδαυρίων ¨¨και να διατυπώσω έστω και επιγραμματικά τις απόψεις μου για την ποιότητα των παραστάσεων που αρκετοί χαρακτηρίζουν ως μοναδικές.

Είναι όμως μοναδικές οι παραστάσεις της Επιδαύρου, ή μήπως μοιάζουν και είναι τόσο όμοιες ή και χειρότερες ορισμένες φορές από τις παραστάσεις που δίνονται κάθε καλοκαίρι σε άλλος χώρους και από άλλους κόσμους ειδικούς ή… ανειδίκευτους , παραδεκτούς ή απαράδεκτους;

Ναι, οι παραστάσεις τις Επιδαύρου είναι μοναδικές και ξεχωρίζουν όχι από ντε και καλά καλλιτεχνικής άποψης, αλλά επειδή δίνονται στο μοναδικό αυτό χώρο και ενώπιον ενός συνεπαρμένου θετικά και προκαταβολικά θεατρικού κοινού.

Ναι αυτός ο χώρος γίνεται μοναδικός εκείνη την ώρα που φεύγει το φως της μέρας και αποκαμωμένο χάνεται στο πρώτο θαμπό σκοτάδι τις επερχόμενης νύχτας. Τότε που η μυρωδιά του πεύκου κυκλώνει την ορχήστρα του θεάτρου, τότε που ο λόγος του αρχαίου ποιητή πάλλει τις κερκίδες και τις αισθήσεις του άφωνου θεατή. Εκείνες οι στιγμές μαγεύουν και απογειώνουν κάθε παράσταση…

Δεν είναι τυχαίο που η συμμετοχή του όποιου καλλιτέχνη στο θαυμαστό αυτό χώρο αποτελεί ξεχωριστή φιλοδοξία και πραγματικό σταθμό στην καλλιτεχνική του καριέρα.

Παρ΄ όλα αυτά τα μαγευτικά που συμβαίνουν κάθε χρόνο στον μεγαλειώδη αυτό χώρο, δεν λείπουν από πολλούς τακτικούς θεατές και οι αρνητικές κριτικές που εκφράζουν, πικρά παράπονα, αγανάκτηση και οργή ακόμη, για το καλλιτεχνικό αποτέλεσμα ορισμένων παραστάσεων.

Τα παράπονα και οι ενστάσεις έχουν να κάνουν με όσες παραστάσεις προκαλούν τον θεατή με την προχειρότητά τους ή τις ανούσιες τηλεοπτικές και επιθεωρησιακές μεταφορές τους και με ένα πλήθος σκηνοθετικών, σκηνογραφικών, ενδυματολογικών, μεταφραστικών υπερβολών και ΄΄ ξεφωνημένων΄΄ νεωτερισμών….

Συμπέρασμα:  Ο ΘΕΣΜΟΣ ΤΩΝ ΕΠΙΔΑΥΡΙΩΝ ΠΑΣΧΕΙ. Η δικαιολογημένη αγανάκτηση  σε πολλές παραστάσεις όλο και περισσεύει και το θεατρικό κοινό όλο και λιγοστεύει…..

   

Τι χρειάζεται λοιπόν να γίνει και τι πρέπει να αλλάξει προκειμένου το Φεστιβάλ να ξανάβρει τη θέση που του χάρισε η απόλυτη αρμονία της αρχιτεκτονικής και να ξανακατακτήσει  τη θέση που απαιτούν οι πολυπληθής προσκυνητές του;

Δεν είναι δυνατόν επί παραδείγματι κάθε χρόνο και μέχρι την τελευταία στιγμή ο κάθε πολιτευτής να επεμβαίνει και ο κάθε Διευθυντής να σχεδιάζει το πρόγραμμα συμπληρώνοντας ή αναιρώντας παραστάσεις και θιάσους καταρρακώνοντας το σημαντικότερο θεατρικό θεσμό αρχαίου δράματος. Δυστυχώς όλα αυτά γίνονται τώρα και πρέπει να σταματήσουν άμεσα.

Πρέπει απαραιτήτως καταξιωμένοι άνθρωποι του θεάτρου, των τεχνών και των γραμμάτων να θεσπίσουν κανόνες και κανονισμούς. Έγκυρη αξιολόγηση και αυστηρή επιλογή σημαντικών παραστάσεων και συντελεστών.

Κάποιοι επιτέλους πρέπει να αποφανθούν ποιες παραστάσεις αρμόζουν στο συγκεκριμένο χώρο και ποιες προϋποθέσεις  πρέπει να πληρούν  τα θεατρικά σχήματα που παίρνουν το ¨¨ εισιτήριο εισόδου¨¨ στην Επίδαυρο;

Μέχρι ποιου σημείου οι  έξαλλοι πειραματισμοί και οι μοντέρνες κραυγαλέες προτάσεις θα γίνονται δεκτές;

Και κάτι τελευταίο.

Δεν θα πρέπει παράλληλα να πληροφορηθούμε για να συγκρίνουμε, με ποιες προϋποθέσεις, επί παραδείγματι, γίνεται δεκτό κάποιο καλλιτεχνικό σύνολο από τη Σκάλα του Μιλάνου, το Μετροπόλιταν της Νέας Υόρκης ή το παραδοσιακό θέατρο ΝΟ  στο Τόκιο; Ο Άμλετ στο Λονδίνο πως παρουσιάζεται;

Όλα αυτά φυσικά δεν θα αναλυθούν από το παρόν αναρμόδιο και γενικόλογο σημείωμα του υπογράφοντος και μέσου Λυγουριάτη θεατή.

Υπάρχουν σαφέστατα αρμοδιότεροι και αρκετοί φωτισμένοι συνέλληνες γνώστες του θέματος που θα πρέπει να ασχοληθούν και να αποφανθούν.

Είναι ανάγκη βέβαια κάποιοι να αναλάβουν τη σχετική πρωτοβουλία και τώρα μάλιστα.

Ο Δήμος Επιδαύρου, η Περιφέρεια Πελοποννήσου, το Υπουργείο Πολιτισμού, το Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο (ΚΑΣ) και το Ελληνικό Φεστιβάλ, πρέπει άμεσα να προκαλέσουν ένα συνέδριο για τις παραστάσεις της Επιδαύρου προκειμένου να ακουστούν παρατηρήσεις, να διαμορφωθούν προτάσεις και να θεσμοθετηθούν αποφάσεις.

ΤΟ ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΕΠΙΔΑΥΡΟΥ με τη σημερινή του μορφή πάσχει……

Χρειάζεται επανατοποθέτηση προκειμένου να καταλάβει και καλλιτεχνικά το υψηλότερο βάθρο που του χάρισε ο Πολύκλειτος, που σεβάστηκε και κράτησε ο χρόνος και εναγωνίως απαιτούν οι πολυπληθείς θεατές – προσκυνητές του.

                                                                                        Γιάννης Σαρρής  ( Δραγώνας)

                                                                                  

                                                                                                   Λυγουριό 16-9-2013

Άδραξε τη μέρα........... . . .Ανανδρανιστάκης Γ.

Και να με πάρει ο διάολος, δεν ξέρω τι με πονάει περισσότερο, να με λοιδορεί ο Σόιμπλε ή να με λοιδορεί ο Ψυχάρης; Δεν ξέρω τι σιχαίνομαι περισσότερο, το παλάτι ή τους παλατιανούς;

Καλημέρα, είναι Τρίτη 16 Οκτωβρίου 2012 και σήμερα χίλιοι τριάντα από εμάς θα μείνουμε άνεργοι, πεντακόσιοι θα περάσουμε από την πλήρη στη μερική απασχόληση, εκατό θα φύγουμε στο εξωτερικό για μεροκάματο, δέκα θα αποπειραθούμε να αυτοκτονήσουμε και οι πέντε θα τα καταφέρουμε, είκοσι θα πεθάνουμε ή θα υποστούμε ανήκεστο βλάβη επειδή δεν μπορούμε να αγοράσουμε φάρμακα, εκατό θα πέσουμε σε κατάθλιψη, πέντε θα πάθουμε εγκεφαλικό λόγω άγχους, χίλιοι θα πουλήσουμε τα σπίτια μας για να καλύψουμε βασικές ανάγκες και σε άλλους τριακόσιους θα μας τα πάρει η τράπεζα, η εφορία ή τέλος πάντων όποιος προλάβει πρώτος. Σας παρακαλώ, κ. έφορε, βάλτε με στη λίστα Λαγκάρντ, μπας και γλιτώσω το τσαρδάκι μου.

Καλημέρα, είναι Τρίτη 16 Οκτωβρίου του 2012 και σήμερα εκατό από εμάς θα ερωτηθούμε από εταιρεία δημοσκοπήσεων για τις τρέχουσες πολιτικές εξελίξεις. Οι ογδόντα θα ταχθούμε κατά των επικείμενων μέτρων, οι εβδομήντα δύο κατά του Μνημονίου, οι εβδομήντα κατά της τρικομματικής κυβέρνησης, οι ογδόντα θα απαντήσουμε ότι νιώθουμε οργή, αγανάκτηση, ντροπή, οι ενενήντα θα δηλώσουμε βέβαιοι ότι η ζωή μας θα χειροτερέψει και οι εβδομήντα πέντε θα προβλέψουμε ότι στο επόμενο διάστημα θα γίνουν λαϊκές κινητοποιήσεις. Κινητοποιήσεις των άλλων προφανώς, στις οποίες εμείς δεν θα συμμετάσχουμε, όπως δεν συμμετείχαμε και στις διαδηλώσεις κατά της Μέρκελ, δίνοντας την ευκαιρία στον Σόιμπλε και τον Ψυχάρη να κομπάσουν με μια φωνή ότι η σιωπηλή πλειοψηφία συναινεί στην οικονομική πολιτική. Και να με πάρει ο διάολος, δεν ξέρω τι με πονάει περισσότερο, να με λοιδορεί ο Σόιμπλε ή να με λοιδορεί ο Ψυχάρης; Δεν ξέρω τι σιχαίνομαι περισσότερο, το παλάτι ή τους παλατιανούς;

Στην ίδια δημοσκόπηση, οι ογδόντα από εμάς θα δηλώσουμε βέβαιοι ότι τα μέτρα θα περάσουν από τη Βουλή, θεωρούμε άρα το σύστημα εξουσίας που μας κυβερνά άτρωτο και ακατανίκητο. Μόνο που αν τα μέτρα περάσουν και εφαρμοστούν, του χρόνου τέτοια μέρα, στις 16 Οκτωβρίου του 2013, 2.000 από εμάς θα χάσουμε τη δουλειά μας, 200 θα φύγουμε στο εξωτερικό, 20 θα αποπειραθούμε να αυτοκτονήσουμε και οι 10 θα τα καταφέρουμε, 200 θα πέσουμε σε κατάθλιψη...



Τι να κάνουμε, η μοιρολατρία είναι κι αυτή μια στάσις. Νιώθεται.




Πηγή: Αυγή

Πηγή Ευτυχίας - Τι μας κάνει ευτυχισμένους ;

«Η υγεία φυσικά!» θα λέγατε ενθουσιασμένοι. «Τα λεφτά!» θα συμπλήρωνε κάποιος άλλος. «Η συντροφικότητα!» θα ήταν η απάντηση κάποιου τρίτου. Πράγματι, όλα αυτά κάνουν τους ανθρώπους ευτυχισμένους. Δεν αποτελούν, όμως, τη μοναδική πηγή ευτυχίας. Πρόσφατη έρευνα αποκαλύπτει τα μικρά και καθημερινά που μας κάνουν χαρούμενους. Τι μας κάνει, λοιπόν, ευτυχισμένους;

Η ευτυχία είναι στιγμές!

Η ευτυχία, λένε οι ειδικοί, κρύβεται στις μικρές θετικές στιγμές. Οι περισσότεροι θεωρούμε ότι για να είμαστε ευτυχισμένοι χρειαζόμαστε μακροχρόνιες διακοπές ή μια ρομαντική σχέση ή μια αύξηση. Αυτά όμως δεν μας κρατάνε ευτυχισμένους για πολύ. Πρόσφατη έρευνα έδειξε ότι πολύ λίγες εμπειρίες στη ζωή μας μάς επηρεάζουν θετικά για περισσότερο από τρεις μήνες. Οι άνθρωποι είναι πιο ευτυχισμένοι, όταν έχουν μικρές θετικές εμπειρίες συχνά. Η συχνότητα είναι πιο σημαντική από την ένταση της εμπειρίας.

Κατά τον ίδιο τρόπο, τα αρνητικά πράγματα που μας συμβαίνουν δεν μας κάνουν τόσο δυστυχισμένους όσο νομίζουμε. Όταν μας συμβεί κάτι κακό, ταραζόμαστε, περνάμε μια δύσκολη περίοδο αλλά μετά σηκωνόμαστε ξανά και προχωράμε μπροστά.
Εφόσον, λοιπόν, η ευτυχία εξαρτάται από μικρές στιγμές, προσπαθήστε να ενσωματώσετε στην καθημερινότητά σας συμπεριφορές που σας κάνουν να αισθάνεστε χαρούμενοι. Αυτό μπορεί να σημαίνει: ότι κοιμάστε περισσότερες ώρες, ότι γυμνάζεστε περισσότερο, ότι βοηθάτε εθελοντικά τους συνανθρώπους σας κ.ά. Μιλάμε, λοιπόν, για μικρές πράξεις που τονώνουν την ευτυχία σας.

Θυμίστε στον εαυτό σας τι πετύχατε.

Δύο φορές την εβδομάδα γράψτε 3 πράγματα για τα οποία είστε ευγνώμονες. Αυτά που σημειώσατε λειτουργούν ως υπενθύμιση όλων των θετικών που συμβαίνουν στη ζωή σας.

Μην παραμελείτε την κοινωνική σας ζωή.

Μία σημαντική πηγή ευτυχίας φαίνεται πως είναι οι φίλοι και η οικογένειά σας. Σιγουρευτείτε ότι δεν παραμελείτε τις σχέσεις σας μαζί τους επειδή είστε πολύ απασχολημένοι με θέματα δουλειάς. Ακόμη, μην έχετε την εντύπωση ότι η επικοινωνία μέσω ιστοσελίδων κοινωνικής δικτύωσης ή μέσω email μπορεί να αντικαταστήσει την προσωπική σας επικοινωνία με τους ανθρώπους που αγαπάτε.

Φεστιβάλ Επιδαύρου 2011 κάθε χρόνο και φτωχότερο ....

anatoliko blog: Φεστιβάλ Επιδαύρου 2011 κάθε χρόνο και φτωχότερο ....: "Κάποτε το καλοκαίρι στην Επίδαυρο ήταν γεμάτο από θεατρικές παραστάσεις που συγκέντρωνε πλήθος κόσμου από όλες της γωνιές της χώρας αλλά κ..."

Το Πρόχειρο Θέατρο

 Το Πρόχειρο Θέατρο δεν είναι μια ακόμα θεατρική ομάδα, αλλά ένα καταφύγιο μαστόρων της τέχνης του θεάτρου, οι οποίοι απελπισμένα αναζητούν ένα χώρο που θα φιλοξενεί την ανάγκη τους να εξασκούν την τέχνη αυτή. Είναι γεγονός ότι η μοίρα των σύγχρονων θεατρικών ηθοποιών -συνειδητά τους διαφοροποιώ απ΄τους τηλεοπτικούς – είναι η ανεργία. Πλειάδα σημαντικότατων και ιδιαιτέρως καλλιεργημένων ηθοποιών, με εξαιρετικά προσόντα και λαμπρή εκπαίδευση, δεν έχουν καμία επαγγελματική πρόσβαση στα θεατρικά δρώμενα του τόπου μας. Για να αποφύγουμε λοιπόν τον μαρασμό και την εξαφάνιση, δεδομένου ότι η μακροχρόνια απουσία ενός τεχνίτη από την τέχνη του  σημαίνει αυτόματα την κατάργησή του, αποφασίσαμε την ίδρυση του Πρόχειρου Θεάτρου. Λειτουργούμε ως εξής: Καθημερινά συναντιόμαστε εξασκούμενοι πάνω σε ένα δοσμένο θέμα, με αφοσίωση, αυστηρότητα και ακραίο επαγγελματισμό, ως εάν επρόκειτο για κανονική θεατρική παραγωγή. Όμως ούτε χρήματα υπάρχουν, ούτε χώρος για να παρουσιάσουμε τη δουλειά μας. Έτσι, λοιπόν, το προϊόν του μόχθου μας έχει ελάχιστες ελπίδες να παρουσιαστεί στο κοινό.  Η πρώτη μας παράσταση (Cafe la femme) είχε την τύχη να στεγαστεί στην ιστορική σκηνή της Φρυνίχου 14 του θεάτρου Τέχνης Κάρολος Κούν  και αυτό μας γέμισε αισιοδοξία και ελπίδα .

Φέτος δουλεύουμε με μεγάλη λαχτάρα και αυταπάρνηση πάνω στο αριστουργηματικό διήγημα  του Δ. Χατζή “ Το φονικό της Ιζαμπέλας Μόλναρ”. Το υλικό του Δ. Χατζή όπως και η αρχαία τραγωδία αποτελούν μεταξύ άλλων βασικά εργαστηριακά κλειδιά της τέχνης μας. Μακάρι ο τόσος κόπος μας να μην είναι μάταιος. Μακάρι να αξιωθούμε το μοίρασμα της δουλειάς μας με τους θεατές.

Στο συγκεκριμένο διήγημα η προσπάθειά μας είναι να οικοδομήσουμε μια θεατρική παράσταση χωρίς καθόλου να παραβιάσουμε τον αφηγηματικό χαρακτήρα του έργου. Παίζουν 7 ηθοποιοί – 2 επί σκηνής και 5 από τη μεριά των θεατών – με μόνο σκηνικό μια πόρτα που γίνεται τραπέζι.

Για την πραγματοποίηση της παράστασης αναζητούμε ένα χώρο που να μην είναι αμιγώς θεατρικός, αλλά να αποπνέει κυρίως μιαν αίσθηση εργαστηρίου.

Οι συντελεστές της παράστασης είναι:

Σκηνοθεσία:                           Δέσποινα Γκάτζιου

Μουσική επιμέλεια:              Αλκίνοος Ιωαννίδης

Ηθοποιοί:                               Γιώργος Γκάτζιος, Ειρήνη Ράπτη, Ελίτα Κουνάδη, Ηλέκτρα Γεννατά,                                              Μαρία Συριανού, Δέσποινα Γκάτζιου.

Παράλληλα θα επαναληφθεί φέτος η παράσταση Cafe la femme (βασισμένη στο μονόπρακτο του Στρίντμπεργκ “Η πιο δυνατή”) που παρουσιάστηκε πέρυσι στο Θέατρο Τέχνης – Κάρολος Κουν. 

Η φετινή  παραλλαγμένη παράσταση θα λάβει χώρα στην καινούργια αίθουσα εκδηλώσεων των εκδόσεων Αλεξάνδρεια επί της οδού Σόλωνος 133. Οι ηθοποιοί θα κινούνται ανάμεσα στους θεατές και επιχειρείται η ακριβώς αντίθετη πορεία σε σχέση με την περσινή παράσταση. Ενώ δηλαδή στην προηγούμενη εκδοχή η αναζήτηση του έργου έγινε με εφτά ηθοποιούς μέσα από την διαστολή του σκηνικού χώρου του Στρίντμπεργκ,  φέτος θα κρατηθεί απόλυτα η σκηνική οδηγία “ μια γωνιά σ΄ ένα ζαχαροπλαστείο για κυρίες” με τρεις  ηθοποιούς.

      

Πρεμιέρα: Παρασκευή 19/11/2010 ώρα: 9:00 μ.μ. Εκδόσεις Αλεξάνδρεια, Σόλωνος 133.

Παραστάσεις: Παρασκευή, Σάββατο, 9:00 μ.μ. Κυριακή 8:00 μ.μ. από 19/11/2010 μέχρι 22/12/2010

Κρατήσεις θέσεων: 2103806305 & 2109230918

Είσοδος: 15 Ευρώ, 10 Ευρώ (φοιτητικό - νεανικό)

Οι συντελεστές της παράστασης είναι:

Διασκευή - Σκηνοθεσία:                   Δέσποινα Γκάτζιου

Μουσική:                                           Αλκίνοος Ιωαννίδης

Κίνηση:                                              Μαρίζα Τσίγκα

Φωτισμοί:                                          Χάρης Δάλλας

Ενδυματολογική Επιμέλεια:            Πηνελόπη Τριανταφύλλου 

Κείμενα, στίχοι τραγουδιών:           Δέσποινα Γκάτζιου

Ηθοποιοί:                                           Ειρήνη Ράπτη, Μάυ Χάννα, Δέσποινα Γκάτζιου.