«Κάθε άνθρωπος
είναι πλούσιος ανάλογα
με τα πράγματα που έχει
την πολυτέλεια να αγνοεί.»
Henry David Thoreau
Τετάρτη 26 Μαρτίου 2008
Τρίτη 25 Μαρτίου 2008
Τρίτη 18 Μαρτίου 2008
ΜΑΔΑΓΑΣΚΑΡΗ
Το Νοέμβρη του 2007 είχα την τύχη να συμμετάσχω σε μια αποστολή της UNICEF, στη μακρινή Μαδαγασκάρη , με την ιδιότητα του εικονολήπτη – photoreporter .
Σκοπός της αποστολής μας ήταν ο εμβολιασμός εγκύων γυναικών που οι περισσότερες από αυτές γεννούν μόνες τους και αναγκάζονται να κόψουν τον ομφάλιο λώρο με πρωτόγονα μέσα , με αποτέλεσμα να μολύνονται από τι λέτε; Από μία νόσο που για εμάς, τους (πολιτισμένους), έχει εξαλειφθεί από καιρό: από τον Τέτανο!!!!
Στατιστικά αναφέρω μόνο ότι κάθε τρία λεπτά ένα μωρό πεθαίνει από τη θανατηφόρο αυτή νόσο. Σε 57 χώρες σε όλο τον κόσμο , ο μητρικός και νεογνικός τέτανος σκοτώνει 140.000 νεογέννητα και 30.000 μητέρες κάθε χρόνο την πρώτη εβδομάδα της γέννησης, μετατρέποντας τη χαρά της γέννησης σε τραγωδία .
Στην αποστολή συμμετείχαν τρεις χώρες και συγκεκριμένα, εκτός από την Ελλάδα , μία ομάδα Ισπανών και μία Γάλλων . Στην αρχή, γράφω ότι είχα την τύχη να είμαι μέλος αυτής της αποστολής. Φυσικά αυτό ισχύει όχι για ένα , αλλά για πολλούς λόγους. Πρώτα από όλα για την ανθρωπιστική πλευρά του ταξιδιού μας: καταλάβαμε ότι κάτι πολύ απλό για εμάς , για αυτούς τους ανθρώπους δείχνει να είναι από τα πιο σημαντικά πράγματα στη ζωή τους, κάτι που δε σταμάτησαν να μας το δείχνουν σε κάθε μέρος που επισκεφθήκαμε, ευχαριστώντας όλους μας με τον πιο σπουδαίο ίσως τρόπο , μια γλυκιά ματιά και ένα πλατύ χαμόγελο !!! Δύο απλά καθημερινά πράγματα που από το δικό μας κόσμο έχουν χαθεί .
Γιατί πολύ απλά : ( δε μας λείπει τίποτα ).
Άλλος λόγος είναι ότι για μια φορά ακόμη στη ζωή μου, με αξίωσε ο θεός να επισκεφθώ μία χώρα τόσο μακρινή, απίστευτα όμορφη και εντυπωσιακή, καταπράσινη από άκρη σε άκρη, με πολλά ποτάμια να τη διασχίζουν καταλήγοντας σε εξωτικές παραλίες. Μία χώρα με πολύ μεγάλα δάση, πολλά από αυτά παρθένα, κρύβοντας στην καρδιά τους μοναδικά ζώα, όπως οι περιβόητοι Λεμούριοι που ζουν στο φυσικό τους περιβάλλον και δε θα τους βρούμε σε κανένα άλλο μέρος του κόσμου.
.
Σκοπός της αποστολής μας ήταν ο εμβολιασμός εγκύων γυναικών που οι περισσότερες από αυτές γεννούν μόνες τους και αναγκάζονται να κόψουν τον ομφάλιο λώρο με πρωτόγονα μέσα , με αποτέλεσμα να μολύνονται από τι λέτε; Από μία νόσο που για εμάς, τους (πολιτισμένους), έχει εξαλειφθεί από καιρό: από τον Τέτανο!!!!
Στατιστικά αναφέρω μόνο ότι κάθε τρία λεπτά ένα μωρό πεθαίνει από τη θανατηφόρο αυτή νόσο. Σε 57 χώρες σε όλο τον κόσμο , ο μητρικός και νεογνικός τέτανος σκοτώνει 140.000 νεογέννητα και 30.000 μητέρες κάθε χρόνο την πρώτη εβδομάδα της γέννησης, μετατρέποντας τη χαρά της γέννησης σε τραγωδία .
Στην αποστολή συμμετείχαν τρεις χώρες και συγκεκριμένα, εκτός από την Ελλάδα , μία ομάδα Ισπανών και μία Γάλλων . Στην αρχή, γράφω ότι είχα την τύχη να είμαι μέλος αυτής της αποστολής. Φυσικά αυτό ισχύει όχι για ένα , αλλά για πολλούς λόγους. Πρώτα από όλα για την ανθρωπιστική πλευρά του ταξιδιού μας: καταλάβαμε ότι κάτι πολύ απλό για εμάς , για αυτούς τους ανθρώπους δείχνει να είναι από τα πιο σημαντικά πράγματα στη ζωή τους, κάτι που δε σταμάτησαν να μας το δείχνουν σε κάθε μέρος που επισκεφθήκαμε, ευχαριστώντας όλους μας με τον πιο σπουδαίο ίσως τρόπο , μια γλυκιά ματιά και ένα πλατύ χαμόγελο !!! Δύο απλά καθημερινά πράγματα που από το δικό μας κόσμο έχουν χαθεί .
Γιατί πολύ απλά : ( δε μας λείπει τίποτα ).
Άλλος λόγος είναι ότι για μια φορά ακόμη στη ζωή μου, με αξίωσε ο θεός να επισκεφθώ μία χώρα τόσο μακρινή, απίστευτα όμορφη και εντυπωσιακή, καταπράσινη από άκρη σε άκρη, με πολλά ποτάμια να τη διασχίζουν καταλήγοντας σε εξωτικές παραλίες. Μία χώρα με πολύ μεγάλα δάση, πολλά από αυτά παρθένα, κρύβοντας στην καρδιά τους μοναδικά ζώα, όπως οι περιβόητοι Λεμούριοι που ζουν στο φυσικό τους περιβάλλον και δε θα τους βρούμε σε κανένα άλλο μέρος του κόσμου.
.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)